donderdag 29 oktober 2009

Het gevoel van reizen...

Het is best apart thuis komen na een vakantie in Zuid-Afrika en Mozambique. De mooie mensen, de rode aarde, de blauwe luchten met daartegen de groene palmbomen. De armoede, de activiteiten, de immense grotten en de vrijheid en ongereptheid die je daar kan proeven is hartverwarmend. Het raakt een snaar in mijn hart. Wat is de wereld toch veel groter dan Veenendaal, wat zijn de mensen soms toch anders dan in Nederland, wat kan de natuur toch veel ruiger zijn dan wat ik tot nu gezien heb en wat is de cultuur toch veelzijdig aan de andere kant van de wereld. Het is dan best apart om weer in mijn oude vertrouwde treintje te bolderen door Nederland. Het land van de hoge maatlat, van de gladde snelwegen en een bakje friet in 3 minuten. Het land van de aangelegde bossen en strakke stoepranden. Het land van de efficiëntie en excellentie.

Ik moest er erg aan wennen. Ow ja, dit is Nederland. Hier moet ik me thuis voelen. Wat betreft natuur doe ik dat ook, wat betreft kerk doe ik dat voor het overgrote deel in Nederland redelijk, en wat betreft mentaliteit voel ik me slecht thuis. Zeg nou zelf, wat wil je graag. Met de hele stam een hengeltje pakken en je visje voor die dag vangen of werken aan de lopende band en je target aan palingen roken voor die dag. Op zoek gaan naar hout om je vuurtje te bouwen en stinkend naar rook je bedje in duiken of de hele dag aan de kassa zitten om je briketten te verkopen aan iedereen die zijn 12e BBQ van deze zomer houdt. Waar ik Nederland heel erg tegenaan loop is dat vooruitgangsdenken. Waarom moet alles beter, waarom moet alles pragmatisch, waarom moet alles efficient, waarom moet alles meer, sneller, goedkoper of juist duurder, comfortabeler, slimmer, kleiner of juist groter and so on...

Ja, het is echt verruimend om eens andere gedeelten van de wereld te zien. Niet blind te staren op dat wat 'vertrouwd' is maar meer te zien van hoe mensen leven. Het relativeert zo veel.

Ik zou erg moeten wennen wanneer ik weer in Nederland moet blijven. Maar dat zien we tegen die tijd wel weer. Ik hoop wel dat ik de rest van mijn leven nog heel veel landen van de wereld zal zien. Want dat is inmiddels wel een verlangen wat in mijn hart is gaan leven.

Matthijs

maandag 26 oktober 2009

30 oktober!

Ik ben gevraagd om op 30 oktober te spelen in het voorprogramma van Ingrid Rosario. Dat is een Christelijke Spaanstalige zangeres en ze is in de spaanstalige wereld nogal erg populair. Ze komt naar Curacao en ik zal in het voorprogramma meespelen. Best leuk.


dinsdag 20 oktober 2009

Dagboek

Vandaag ben ik de hele dag ziek thuis geweest. Het is dan best een dag om na te denken. Te denken over waar ik nu sta, wat er gebeurd en waar ik heen ga. En als ik zo alles op een rijtje zet dan ben ik een heftige fase van strijd. Niet dat ik zelf zo hard moet strijden op dit moment maar er wordt heftige strijd om me gevoerd. Het autoongeluk, het ziek zijn, de heftige situatie rondom Marijke en mij, de afwijzing vanuit de kinderen, de innerlijke strijd in mijzelf, de twijfels over dingen die ik over God geleerd heb; het zijn allemaal dingen die op me af worden gevuurd. Met als doel om me onderuit te krijgen, mij van mijn focus af te leiden, mij minder vruchtbaar te laten zijn en het bijltje erbij neer te leggen. Ik moet zeggen, de verleiding was groot. Wat er met name erg inhakte is dat ongeluk en de fouten die ik daarbij zelf maakte. Daardoor had ik echt zoiets van, ik kan beter mezelf opsluiten in mijn kamer, want ik kan beter niet iets doen. Dat gaat niet goed komen. En ik zou graag naar Nederland gaan uit angst om de controle over de relatie met Marijke helemaal kwijt te raken. Iets wat ik juist moet leren, maar waar ik erg bang voor ben.In al die dingen komt er één dingen heel sterk op me af: vertrouwen. He brought me this far, so He will take me, all the way. Maar goed, de duivel kan alles uit de kast trekken wat hij wil, hij doet maar. God heeft mijn rechterhand gevat.

21 Toen mijn hart verbitterd was,
en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
22 toen was ik een grote dwaas en zonder verstand,
ik was een redeloos dier bij U.
23 Nochtans zal ik bestendig bij U zijn,
Gij hebt mijn rechterhand gevat;
24 Gij zult mij leiden door uw raad,
en daarna mij in heerlijkheid opnemen.
25 Wie heb ik (nevens U) in de hemel?
Nevens U begeer ik niets op aarde;
26 al zou mijn vlees en mijn hart bezwijken,
mijns harten rots en mijn erfdeel is God voor eeuwig.
27 Want zie, wie verre van U zijn, gaan te gronde,
Gij verdelgt al wie overspelig U verlaat,
28 maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te zijn,
de Here HERE heb ik tot mijn toevlucht gesteld,
en ik wil al uw werken vertellen.

Ik hoef nergens bang voor te zijn. God zelf heeft mij met zijn rechterhand gevat. Ergens anders in de Bijbel staat, met zijn Heilrijke rechterhand. Zijn arm voor redding, genezing en zegen.
God is goed, en het is goed nabij God te zijn.

Vervolg auto ongeluk en ziek

Op dit moment zit ik nog in spanning te wachten op het verdere proces van het auto ongeluk. En dan bedoel ik met name de aansprakelijkheidskwestie. In principe was ik in het gelijk gesteld. Maar de tegenpartij heeft dat ter discussie gesteld en nu is het nog een open vraag wie er in het gelijk wordt gesteld. Ik heb het sterke argument dat ik op een voorrangsweg reed. De tegenpartij heeft het sterke argument dat ik 55 reed waar ik, hoorde ik achteraf, 35 mocht. Dat is best een spannende situatie. Cees is er op dit moment achteraan aan het gaan, en ik ben benieuwd wat er uit komt. Graag jullie gebed voor deze situatie. Het is vrij vervelend.

Verder ben ik op dit moment ziek. Het sleept al 2 weken en het is hardnekkig. Ik ben nu 3 dagen vrij, en ik hoop in deze dagen een beetje bij te komen.

Groetjes Matthijs

dinsdag 13 oktober 2009

Auto ongeluk

Vandaag had ik een auto ongeluk. Hoewel het niet mijn schuld was voel ik wel de gevolgen. Al dat regelwerk is heel vervelend. En de kans is groot dat de auto maanden uit de running is. Maar gelukkig weten we dat God daar doorheen altijd nog goed is en voor ons zorgt.

Matthijs

maandag 12 oktober 2009

Mijn 'preekje' bij de doop.


Dit is het verhaal wat ik heb verteld bij de doop van Arjan. Het geld voor iedereen die gedoopt is over daarover nadenkt. Dus vandaar dat ik het hier graag op plaats.

Arjan,

Het oud IS voorbij gegaan, het nieuw IS gekomen. Ik ben zelf enorm onder de indruk geraakt het laatste jaar hoe definitief dat is. Het water waarin je in onder gegaan bent stelt een graf voor. Het graaf, waarin jij met Jezus begraven bent. Het betekend dood voor je oude leven, zodat het nieuwe kan komen.

Ik wil graag kort een aantal punten noemen die daar in het graf achter zijn gebleven en een aantal dingen waar je nu levend voor bent geworden.

Romeinen 6 zegt: Je bent dood voor de zonde en levend voor God

Romeinen 7 zegt: Je bent dood voor de wet, levend voor Christus

2 Korinthe 13:4 We zijn gekruisigd in zwakheid maar leven nu uit zijn kracht!

Romeinen 6:7 We zijn naar het recht vrij van de zonde.

Romeinen 6:8 We zijn met Christus gestorven zodat we ook met Christus zullen leven.

Galaten 2:19 19 Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: 20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. 21 Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn.

Het is mijn gebed Arjan, dat jij en ik steeds meer zullen zien dat we rechtvaardig zijn, dat Jezus in ons leeft, dat we dood voor de zonde zijn en dood voor de wet. Je hebt nu een nieuw leven. Een leven dat niet meer in het teken staat van wet, zonde en dood. Maar dat in het teken staat van christus, nieuw leven, vriendschap met Hem en een vader die goed voor je zegt. Dat is leven in de intimiteit van God. Blijf daar dorstig naar vriend zodat je denken steeds meer en meer vernieuwd zal worden door wie je bent in Hem. De doop is daar een prachtig mooi beeld van.

Arjan gaat onder, Jezus komt boven!!

Matthijs


Dopen Arjan


Een aantal weken terug is Arjan gedoopt. Dit is een collega en goede vriend van mij die recent weer naar Nederland is vertrokken. Wat is het toch mooi en bijzonder om God zo aan het werk te zien. Arjan was door God aangesproken dat hij zich moest laten dopen. Hij begon er ineens over te praten een heel kort daarop gaf hij al aan dat hij zich liet dopen. Bijzonder! Als God tot je hart spreekt dan moet je. Dan ontstaat er zo'n drang van binnen dat het snel moet gebeuren. Zoals hij dat zelf zei.
Het is dan vervolgens ook heel bijzonder om de vraag te krijgen of ik hem wil dopen samen met Cees. Die vraag krijg ik niet dagelijks. Het is bijzonder om tot die groep van intimi gerekend te worden.
We hebben met elkaar een mooie dienst in elkaar gezet. Het
was heerlijk met elkaar. Zo aan het strand zingen, bidden, luisteren naar wat God door Cees wil zeggen en daarna dopen.
Ondertussen heb ik ook nog een stukje mogen delen over de doop. Over wat het inhoud en hoe diep dat gaat. Dat staat in volgende blog.

Vervolgens is dan de doop. Tja, hoe omschrijf je dat. Misschien is het wel net zoiets als dat je als man bij de bevalling van je vrouw staat ;-) Alleen dit is dan een Geestelijke bevalling. Het is echt bijzonder. Hoe meer je gaat zien hoe diep geestelijk iets het is, de doop, dan wordt het ook intenser om er in mee te werken.

Veel zegen,
Matthijs

Verdriet

Op dit moment ben ik niet zo actief met bloggen enzo. Ik ben erg verdrietig. Dat maakt me wat minder actief in het contact met Nederland.
Ik ben hier naartoe gegaan midden in soort relatie met Marijke. En dat is op zichzelf genomen al best pittig. Maar nu ik hier zit moet ik het steeds meer los gaan laten. Deels omdat God daarover duidelijk spreekt, deels omdat Marijke afstand neemt.
Dus graag jullie gebed hiervoor. Het is voor mij erg verdrietig, verwarrend en moeilijk. Waar kan ik op hopen en waar kan ik op bouwen? Toen Abraham Izaäk moest offeren wist hij dat God bij machte was hem uit de doop op te wekken, en Jezus die zijn leven gaf kon dat doen vanwege de heerlijkheid die voor Hem lag. Maar het is moeilijk om zulke dingen te zien wanneer ik er midden in zit. Dus bid voor mij.

Groetjes Matthijs

Koud

Toen ik op Curacao kwam had ik nooit verwacht dat ik nog het gevoel van koud zou kennen. Ik heb het hier steeds zou warm gehad. Maar zowaar heb ik de afgelopen dagen een paar keer gehad dat ik wakker werd en dat ik het gewoon koud had. Gek hè.
We gaan hier zo langzamerhand weer richting het regenseizoen. Ik ben benieuwd hoe dat hier zal zijn. Maar het lijkt me ook wel weer wat om hier in Curacao met warme chocolademelk en kaarsjes op de bank te zitten.
Verder geniet ik van het klimaat hier. Voor het klimaat hoef ik echt niet terug naar Nederland.

zondag 4 oktober 2009

Druk, intensief en heftig

Hallo Allemaal,

De afgelopen weken waren voor mij druk, intensief en heftig. Ik heb veel gedaan, veel gewerkt, veel op me af gekregen in Hebron had veel activiteiten. Maar inmiddels ben ik (hopelijk) in een iets rustiger vaarwater beland. Ik heb het eigenlijk wel even hard nodig. Wat meer leven en wat minder geleefd worden.

Wat is er afgelopen tijd dan allemaal gebeurd: Nou, dat is teveel om op te noemen. Maandviering, verjaardag Jayo, taart maken voor en met Jayo, overdracht mentorschap Joey, Verslag schrijven over Joey, Relatie met Marijke voor 100% af leren sluiten, Vertrek van collega en intieme vriend Arjan, doop Arjan, gedragsproblematiek bij de kinderen, veel nieuwe collega's, heftige situatie bij Matthias en Anne (goede vrienden van mij hier op het eiland), nadenken over wat ik wil wat betreft kerk op Curacao, worstelingen met mezelf en al dat soort dingen meer.

Wie weet komen er morgen er weer langere verhalen over. Ik hoop het, en anders later deze week. Want ik heb weer paar dagen vrij.

Groetjes Matthijs