Feeds

Jullie kunnen makkelijk op de hoogte blijven door feeds toe te voegen aan feeds reader. Dit is het adres daarvan http://matthijsnaarhebron.blogspot.com/feeds/posts/default?alt=rss# Voor instructies kan je me altijd mailen.

Matthijs

de 5e nacht

Het leven hier

Inmiddels leef ik hier al weer een aantal dagen. Maar omdat ik nog niet zoveel internet heb gehad heb ik nog niet zoveel getypt. In deze blog zal ik in sneltreinvaart wat dingen vertellen van aankomst tot nu en wat vertellen over de dingen waar ik tegenaan loop enzo.

Vervolg aankomst

Bij mijn vorige blog viel ik in slaap omdat ik nog erg last had van mijn jet-lag. Inmiddels ben ik daar een eind overheen. Maar ik schrijf hier even verder vanaf het moment van aankomst.

Zoals ik al schreef was het een bijzondere happening. Een jongen die zoveel spullen meeneemt en zelfs zijn fiets is wel heel bijzonder. Onderweg richting landhuis veeris kom je door Curaçao en voelde ik even de strijd tussen afkeer of liefde. Had ik een afkeer van het warme, vieze en droge land of hield ik van de mooie mensen, de bijzondere gebouwen, de mooie stranden en de zwarte kinderen. Dat is een strijd die ik in het heel kort, gelukkig had ik het er niet zwaar mee, wel vaker gevoerd heb. Wat betreft het huis, mijn kamer, het ongedierte etc. Ik heb besloten dit allemaal meteen te accepteren en dit als mijn thuis te zien zodat ik het mezelf ook niet onnodig moeilijk maak.

Bij aankomst kwam ik meteen wat vrijwilligers tegen. Erg leuk om die zo te ontmoeten. En ik had bij allemaal zoiets van: hier kan ik wel mee overweg. Gelukkig maar, dat vond ik misschien wel het spannendste van mijn reis. Op het moment van aankomst was er ook één van de kinderen van Hebron. Die ik heb ik ook meteen leren kennen. Erg leuk!

Inmiddels heb ik al zoveel gedaan en zijn er zoveel indrukken geweest dat ik niet meer helder een verslag kan doen van dit heb ik gedaan en toen dat en daarna dat. Ik heb in ieder geval gewinkeld, willemstad bekeken, naar het strand geweest, geBBQ't, gegeten, geslapen, gekeken hoe de andere vrijwilligers dansles kregen, soort samenkomst gehad (was erg fijn) and so on.

Wat opvalt, lastig is, leuk is etc

Een van de dingen wat ik heel erg aan het aftasten ben is de financiële kant. Ik heb nog nooit op mezelf gewoond en heb dus niet echt feeling met uitgavepatronen, wat ik nodig heb aan boodschappen, gewoon wat het leven kost. Dus zo aan het begin ben ik erg huiverig voor geld uitgeven. Vooral op het begin komt er best veel op je af wat betreft geld uitgeven. En het is gewoon duurder dan in Nederland. Behalve het vlees dan. Dus ik ben heel benieuwd. Het is wel erg prettig om te weten dat als ik een mus zou zijn dat ik me meer zorgen moet maken over het leven dan wanneer ik een mens ben. Wat God de Vader zorgt nog beter voor de mensen dan voor de mussen. Nu heb ik nog nooit een bezorgde mus gezien, dus ik hoef het ook niet te zijn. Maar ik ben benieuwd.

Verder loop ik nu even een beetje achter de feiten aan wat betreft mailen, webloggen, en andere regelzaken op orde brengen. Daar ben ik vandaag waarschijnlijk hard mee bezig. Daar moet ik nu een beetje me draai in vinden.

Ja, mijn draai vinden, dat verwoord wel heel erg wat er nu leeft. In alle grote en kleinere dingen ben ik bezig om een beetje de routine te pakken te krijgen. Alles gaat nu wat moeizaam en traag. Maar dat gaat over een poosje wel bezig. Ik vind het wel erg relaxt dat ik nu even vakantie heb. Dan kan ik dat mooi zo even leren.

Verlangen

Het is een klein beetje onbevredigend dat ik nu nog niet aan het werk ben. Als ik de kinderen zie en de andere Antillianen zie dan is er een honger om wat te gaan doen. Ik ben heel benieuwd wat deze tijd me gaat brengen. Bid dat ik daar hongerig in blijf en dat het verlangen nog sterker wordt zodat ik niet lauw wordt en alleen de dingen ga doen die ik moet doen maar dat de liefde van God mij dringt.

Tot zover even de update. Hou ook de blogs in de gaten die je al gelezen heb want ik hoop er nog allerlei afbeeldingen bij te voegen. Maar vanuit microsoft word kan dat niet echt. Dus dat moet ik nog even fixen.

Ik vind het leuk om op de hoogte te blijven van het thuisfront en zie uit naar jullie reacties op de site.

Groetjes Matthijs

Eerste nacht slapen...

Hier is een videootje van de eerste nacht slapen. Of net voordat ik ging slapen beter gezegd. Hier was ik wel erg moe.

Matthijs in het vliegtuig 2

Ik denk dat ik me verveelde en dat ik daarom nog een videootje ging maken. Maar bij deze

Video vliegtuig 1

Hallo Allemaal,

Zo af en toe hoop ik ook videootjes in te spreken. Deze kun je bekijken op youtube.com/matthijsnaarhebron. Maar ik zal ze ook op de site zetten. Hier alvast de eerste.

1,5 dag ervaring

dinsdag 23 juni 2009 18:25 (lokale tijd)

Inmiddels heb ik nu zo'n 1,5 dag ervaring. En dan valt er best wel veel te vertellen. Zo in het begin zullen de verhalen best lang worden. Ik hoop dat ik ze snel kan publiceren. Best jammer dat ik niet meteen internet heb. Maar goed, ik zeg altijd maar zo: Wat niet is, kan nog komen.

Hoe gaat het nu?

Op dit moment ben ik best wel moe. Dat tekent sowieso wel een beetje de dag van vandaag. Het is nu in Nederlandse begrippen half 12. Dus mijn bedje roept me wel. Ik ben gisteren laat naar bed gegaan (11 uur) om meteen een beetje mijn jat-leg te doorbreken. En het hielp wel want ik was vanmorgen om 6 uur wakker. Dat is al redelijk laat. Ik verwacht dat ik er na de aanstaande nacht er voor het grootste gedeelte overheen ben.

Aankomst

Ik was met mijn blogbericht van gisteren gebleven bij mijn vliegreis. Dat liep allemaal vrij voorspoedig. De laatste paar uurtjes werd ik het een beetje zat. Maar dat is niet meer dan logisch denk ik. Mijn aankomst was wel grappig. Ik stap het vliegtuig uit en ga naar de bagageband en moet ineens alle spullen meenemen die we met z'n 3en naar de incheckbali op schiphol hebben gebracht. En dat valt niet mee. Ik had daar geen karretje ter beschikking zoals ze dat zo mooi op schiphol hebben, ook niet van die mannetjes die je meteen komen helpen zoals dat in Zuid-Afrika het geval was, ik moest dus in mijn eentje die grote doos van de fiets, de koffer, die gitaar en de erg zware rugtas meenemen. Dat was wel een hele happening.

Matthijs valt in slaap….

Aangekomen op Curacao

Weblog vertrek

Hallo Lezers,

Het is inmiddels weer de hoogste tijd om een verhaal te schrijven. Het is de bedoelding dat er elke week een nieuw verhaal op mijn web-log te lezen is maar de afgelopen weken waren wel heel erg druk, vermoeiend en heftig. Daarom nu een wat langer verhaal.

Op dit moment zit ik in het vliegtuig. Ik ben onderweg naar Curacao. Het is nu eindelijk nu ver! Het is nu echt zover! Nu kan ik niet meer terug! Nu ga ik de dingen doen waar ik zo naar uit gekeken heb! Allemaal gedachten die dan door me heen gaan.

Ik moet zeggen, de laatste dagen ben ik erg ontspannen en relaxt. Zo ook nu. Ik heb de dingen kunnen doen die ik moest doen, afscheid genomen van vrienden en bekenden, dus in Nederland is alles juist afgerond. Dat maakt dat ik er in mijn hoofd ook 100% aan toe ben om te gaan. En daar niet zenuwachtig van wordt. Ook op dit moment voel ik me erg relaxt en ontspannen. Het is erg fijn om weten dat ik Gods geliefde kind ben, dat Hij goed voor zijn kinderen zorgt en goede plannen met hen heeft. Deze overtuiging kwam net ook heel erg van pas. Dit is namelijk gebeurd:

Er was eens een jongen, Matthijs heette hij, die grootse plannen had. Hij zou een jaar naar curaçao gaan. Heel ver weg. Gelukkig voor matthijs kon hij via een constructie van flying bleu platinum member worden. Dit was wel erg fijn want op deze manier mag hij 20 kilo meer bagage meenemen. Die 40 kilo in totaal is nog wel wat te weinig eigenlijk want daar moest natuurlijk ook nog een fiets bij. Gelukkig valt dat niet onder het gewicht van de bagage en kon hij op deze manier al zijn douchegel, shampoo, deo, gel en zonnebrand meenemen. Want waarom daar kopen als het hier in de aanbieding is toch??
Eenmaal op schiphol ging dit toch wat minder vloeiend als gehoopt. Hij had het misschien wel een beetje verwacht want kwart voor 9 pas uit Veenendaal weggaan voor een vliegtuig van 11:40 was toch wel een beetje laat. Je weet maar nooit wat Matthijs daar te wachten staat.
Het begon allemaal voorspoedig. De spullen uit de auto, het paste op een kar, wisten meteen waar we zijn moesten, hadden een bevoorrechte korte rij omdat ik flying blue member ben. Toch bijzonder wat een koningskind allemaal mag ontvangen. Maar op gegeven moment werden de zaken wat lastiger. Ik bleek bij de KLM geen Platinum Member te zijn, terwijl dat wel op zijn pasje stond. Goed, wat doe je dan. 240 euro bijbetalen is een beetje veel. Veel mensen zouden nu behoorlijk prikkelbaar en agressief zijn geworden. Maar Matthijs dacht: O, even bellen. Dan komt het vast weer goed. En ziedaar, hij zit in het vliegtuig, als hij geluk heb is zijn bagage mee, en hij heeft nog niets hoeven te betalen, zelfs niet voor zijn fiets.

Het is zo fijn om daar voor de bali te staan, te weten dat de tijd drukt, maar nog meer bewust te zijn van dat God regeert, niet de een of ander probleem en dat ik de situaties te lijf mag gaan als koningskind. Niet als iemand die een probleem heeft.

De afgelopen weken waren erg intensief voor mij. Zoals ik al tegen veel mensen zei komt het vertrek ineens heel dichtbij. Toen ik 3 maande geleden mijn ticket boekte was het nog heel ver weg. Maar dat blijft in je beleving ook zo. Het blijft op afstand tot het moment dat ik in mijn mobiel eens ging kijken hoe lang het nog duurde, en toen bleek ik over 2,5 week te gaan. Op dat moment zag ik ineens een mega waslijst met wat ik moest doen, al de mensen die ik achter ging laten wordt ineens veel lastiger, allemaal zenuwen over hoe ik daar ontvangen ga worden, mega veel stress over de financiële zaken. Gelukkig ben ik in al die dingen nu heel erg tot rust gekomen en ga ik nu ontspannen weg. Alle ontmoetingen, kaartjes en sponsoring heeft daar heel erg bij geholpen. Ook financiëel wil ik echt bedanken voor de vele sponsors die ik de laatste weken heb gehad. Hartelijk dank. Aan het eind van deze log zal ik even een kort overzicht geven met de stand van zaken op dit moment. Ik wil daar graag transparant in zijn.

Verder is vliegen echt totaal niet eng. Aan de mensen die bang zijn voor vliegen zou ik graag eens willen weten hoe ze in vredesnaam in de auto durven te stappen. Dit ding ligt vaster in de lucht dan de meeste auto's op de weg. Het is echt een heerlijke vliegtuig. Voor me gevoel is het zo vast als een huis. Gelukkig heb ik tot nu toe geen pijn aan mijn oren gehad en wordt er hier goed voor me gezorgd. Tot zover de update. Reactie kan op de weglog en via matthijsnaarhebron @ gmail . com.

Financiën
Nodig: € 715.—

Toezegging maandelijks € 457.—

Toezegging eenmalig € 625.— (dat is ruim 50 euro in de maand)

Eigen geld ± €1000 a 1200 (daar verwacht ik nog een aardig salaris en mijn belastingteruggaaf bovenop)

Ik bid dat ik er nog ongeveer € 100 euro in de maand bovenop krijg zodat ik mijn eigen geld kan gebruiken om grote eenmalige klappen op te vangen.

 

Groetjes Matthijs