vrijdag 28 augustus 2009

Eerste slaapdienst


Ik heb nu net mijn eerste slaapdienst erop zitten. Het was een inwerkdienst. Het was van te voren nogal spannend waar ik zou gaan slapen omdat er eigenlijk geen bed over was. Werd het de bank, of bij één van de jongens op de kamers. Maar uiteindelijk loste het probleem zich vanzelf op omdat Joey uit logeren was. Dus daar kon één van ons twee slapen.

Het draaien van slaapdiensten door een man is een gevoelig thema binnen Hebron, en ik denk ook dat ik wel breder kan spreken, binnen het eiland. Vanwege de rol van mannen, het seksuele misbruik, en de angsten die daarmee gepaard gaan is het niet vanzelfsprekend dat ik nachtdiensten zou gaan draaien. Gelukkig beginnen dingen daarin te veranderen. Het is zo'n valkuil het heden altijd te laten bepalen door het verleden, maar we geloven als Hebron dat dit niet hoeft. Er zijn dingen beleden, opgeruimd, en dan wordt het op gegeven moment ook tijd voor een nieuwe start. Dus in die zin is dit ook weer een historisch moment.

Het is leuk om te zien hoe de kinderen er op reageren. Kort samenvattend, ik geloof dat het goed is als een 'vader' deze rol ook op zich neemt en niet tot op zekere hoogte altijd maar de afwezige blijft doordat hij geen slaapdiensten draait. En ook al gaat dat gepaard met wat strijd af en toe, misschien is dat des te meer een teken dat het de goede weg is waar we in willen gaan.

Even een paar reacties van de kinderen:


'Die Tio, die Tio, gaat slapen vanacht!'


'Ja, ik vond het leuk'


'Tio moet mij wakker maken!'


Dus, nu ff lekker thuis bijkomen en terugkijken op een goede dienst!

Dios ta amor!

vrijdag 21 augustus 2009

Weinig berichten - week 9

Hallo Allemaal,


Ik schrok een beetje van het feit dat er zo weinig berichten meer verschenen de laatste tijd. Bedankt, trouwe lezers dat jullie wel zo ijverig blijven kijken. Want al met al blijf ik best wel veel bezoekers hebben. Gemiddeld 16 bezoekers en 30 pageviews per dag. Maar goed, hier komen nog een aantal verhalen van de afgelopen periode.


Vandaag was het erg warm en vochtig. Ik kan goed tegen de warmte, maar de combinatie met zoveel vochtigheid zorgt ervoor dat de productiviteit zeer laag is. Dus ik heb een dagje weinig gedaan. Ineens tegen een uur of 5 merk ik dan weer aan mezelf dat ik allerlei dingen ga beetpakken. Kennelijk reageert het lichaam dan aan een beter klimaat. Dus uiteindelijk is mijn kamer weer netjes en schoon en heb ik nog een boel boodschappen gedaan en gestreken.


Er is weer een nieuwe collega gekomen. Christine. Ze komt uit Duitsland, heeft een Nederlands paspoort, en spreekt gelukkig ook goed Nederlands. Maar Duits is wel haar eerste taal. Tijd om daar soms wat extra liefde, energie en zorg in te stoppen. Want zo ver van huis, vriend en vader is pittig.


Inmiddels heb ik ook mijn introductie gesprek gehad. Ik vond dat erg positief. God zij dank voor de mensen die Hij hier voor me heeft, en het moment waarop ik ben gekomen. Het geeft echt zo'n puzzelstukjes gevoel. Er leven veel verlangens in me voor dit jaar. En het lijkt alsof hier de gelegenheden waarin ik daarin kan groeien en dingen kan doen zich aanbieden. Ik ga ook vaker contact hebben met Cees en Rommy. Maar dat moet zich door de tijd heen nog wat meer uitkristaliseren. Eerst mijn werk doen waarvoor ik in eerste plaats gekomen ben.

Wordt nog vervolgt, maar het is hoogste tijd om te slapen. Mi ta bai drumé

Gebedsverhoring

Één van de wat minder leuke kanten van het verblijf op Curacao is het ongedierte. De ratten, de kakkerlakken, de wilde honden en de muggen. Nu moet ik zeggen dat ik zelf in mijn kamertje, de Shon Piet, nergens meer last van heb. Ik heb nu in de twee maanden dat ik hier woon drie keer een kakkerlak in mijn kamer gehad. Dus daar valt wel mee te leven vind ik zelf. Maar er is hier één collega die echt helemaal gek wordt van de ratten die over haar voet lopen etc. Dus tijd om te bidden.
We gingen bidden dat het huis vrij raakte van al het ongedierte. Met name de ratten en de kakkerlakken. En nadat we gebeden hadden, liepen er ineens overal hele grote kakkerlakken. Ik dacht, dit is nou echt Geestelijke Strijd. Je bid ervoor en ineens zijn ze overal. Maar ik heb er wel veel naar buiten zien gaan, en veel weg zien lopen. Dus, het lijkt erop dat zelfs de dieren ons gehoorzaam zijn in gebed!! Goed voor het ontwikkelen van geloof.

Groetjes Matthijs

maandag 17 augustus 2009

Verjaardag Joey

Gisteren was op Hebron de verjaardag van Hebron. En wat zegt meer dan een leuke video? Hier is een video van het hele bolo (taart) ritueel. Best grappig. Het is wel leuk om te weten dat de bolo eten de afsluiting is van de verjaardag. Dus wanneer de bolo gegeten is dan gaat iedereen naar huis.

dinsdag 11 augustus 2009

Nieuwsbrief

binnenkort hoop ik de 3e nieuwsbrief te versturen. De eerste van de tijd dat ik op Curacao zit. Daarin komen natuurlijk allerlei verhaaltjes over hoe het hier gaat en hoe het met hebron gaat. Maar het is ook leuk om te reageren op vragen die er bij jullie leven.

Dus wanneer er dingen zijn die je graag zou willen weten of in de nieuwsbrief zou willen lezen dan kan je dat hier in de reacties plaatsen. Dan neem ik dat mee in de nieuwsbrief of een eventuele nieuwe blog

donderdag 6 augustus 2009

Eindelijk weer goed internet!!!


Ik heb eindelijk weer normaal internet dus de verhalen zullen nu weer wat vaker binnenstromen.
Groetjes Matthijs

Een werkdag...



pff, de werkdag zit er weer op. Het is leuk, maar ook wel pittig hoor. Om jullie daar iets van mee te laten proeven heb ik een verslag van een dag werken gemaakt.



Zes uur gaat de wekker, snel uit bed want voor dat ik het weet is het weer kwart voor zeven. Tijd om te vertrekken. Maar voor dat alles begint eerst een heerlijke douche. Brrr.. wel koud, het is dan misschien wel 22 graden, die douch, maar echt warm is anders. Maar goed, al met al ben ik weer opgefrist en moet ik uiteindelijk toch nog, met twee boterhammen in mijn mond en twee in de hand, rennen naar de auto om op tijd te zijn.



Daar gaan we dan, eerst de bakker maar eens opzoeken. De bakker geeft Hebron gratis brood. Ideaal, want wat je daar een geld mee bespaard is niet te overzien. Ik schat in dat we ongeveer voor 250 gulden aan brood meekrijgen per week. Dat is ongeveer € 100.--. Dat over een paar jaar tijd is hopie florin. Maar goed, echt wakker ben ik nog niet. Zo'n nachtje niet kunnen slapen met elk uur op mijn wekker zien dat ik nog echt even moet slapen is niet echt opbouwend voor de energievoorraad.



Eenmaal aangekomen staan Rojardel, ook wel genoemd: Deltje, en Joey al op ons te wachten. Na een enthousiaste begroeting worden we gebombadeerd met vragen. Varierend van wie er de weg gewezen heeft, 'rechts-links-rechts-links' tot 'hoe laat wordt ik gebracht'. De vraag van en jongen die zo blij is als een kind dat hij mag logeren bij Tante Anne en Pastor Gregory.





Goed, voor ik antwoord kan geven op al die vragen duiken we eerst even in de rapportage en de agenda. Hoe ziet de dag van vandaag eruit. Help, ik moet de vlechtjes uit het haar van Sarah halen. Ik vind alles prima, ook in verzorgende taken maar met het haar van een meisje hou ik me niet graag bezig. Helemaal niet dat kroeshaar.



En dan gaat de dag echt in een stroomversnelling: eten, veel herrie, drukke antilliaanse gespreksstof ondersteund met veel mimiek en gebaren, Joey die niet wil eten, Deltje die de suikerpot leeg kiept in zijn melk met cereals, maar al met al komt de maaltijd ten einde. Al die tijd had Daniël nog geslapen, maar hij kwam er aan het eind van de maaltijd met zijn slaperige hoofd tevoorschijn. Ah, wat een dushi.


Jongens, er zijn vier taken die moeten gebeuren, wie doet wat. Dit wordt in alle vrede verdeeld. Jongens, wat kunnen jullie toch goed overleggen. Hopie bon! Hierin zijn ze het afgelopen jaar enorm in gegroeid. Klasse. Danken, spullen checken, meenemen en daar gaan we.


Ik breng met de auto, alles gaat hier met de auto, Deltje en Sarah naar zwemles. Joey zit ondertussen ongeduldig te wachten of we nu niet meteen naar zijn logeeradresje gaan. Maar nee, ik loop nog ff mee naar zwemles.


Verder met Joey naar Tante Anne en Pastor Gregory gegaan. Ik dacht de route wel te kennen maar zonder Joey was het toch niet gelukt. Joey rent uit de auto en daar is die dan eindelijk. Ik vind het zelf ook erg prettige mensen om te zijn. Voor filmpje met getuigenis klik op deze link.

Terug naar het sierlijke geduik en minder sierlijke geplons van Deltje en Sarah. Heerlijk om daar zo naar te kijken.


Dit waren 2 uren werken. De dag gaat door maar mijn verhaal stopt. Anders wordt die erg, erg lang. Ik hoop dat jullie iets hebben geproefd van de veelkleurigheid, de turbelentie en wat minder van de pijn van de kinderen. Ik zie uit naar jullie reacties!

MF

maandag 3 augustus 2009

Leuke foto :-)


Hallo Allemaal, Hier zien jullie een leuke foto van mij met twee van de jongens van Hebron. Ik vind het zelf een erg leuk plaatje.

Matthijs
Posted by Picasa