Sint Maarten

Gisteren ben ik terug gekomen uit sint Maarten. We waren daar om mee te spelen in het voorprogramma van Donnie Mc Clurken. Maar dat kan ineens wijzigen natuurlijk. Zo hoorden we 8 uur voordat het vliegtuig vertrekt dat het spelen niet door ging. Auke en ik hebben besloten met z'n tweeën alsnog te gaan. En de verhalen kan je hier lezen.

Trainingen

Voordat we vertrokken hebben we veel trainingen gehad. John was hard aan het werk. Muziek gemaakt, ons begeleid, zang afgestemd op elkaar. Het was heel gaaf en heel cool om daaraan te werken. We hadden het goed met elkaar en zagen uit naar het optreden. Maar toch in elk gebed was daar die uitspraak: Jezus, we willen dat ze U gaan zien. We vinden het gaaf, we vinden het cool, maar het gaat om U.

Slecht nieuws

In de nacht van vrijdag op zaterdag werd ik 12 uur gebeld. Zaterdag 8 uur vertrok het vliegtuig. Zo kort van te voren kreeg ik het slechte nieuws dat het spelen niet doorging. Daarvoor verschillende redenen gehoord. Van problemen met Insel Air tot het slecht georganiseerd zijn van dingen. Aan wie of wat het ligt is niet duidelijk en niet interessant. Voor mij best een tegenvallen. Spelen in een voorprogramma van een grote artiest als Donnie McClurken is niet een dagelijkse bezigheid. Maar meteen werd ik sterk bepaald bij: Het gaat niet om onze eer, om ons te profileren. We hebben onszelf voor God neergezet als dienstknechten. En zij zijn niet baas over hun eigen leven. En daarmee heb ik geen recht om boos te worden of op mijn strepen gaan staan. De enige die dat zou kunnen doen is God zelf, maar Hij deed dat kennelijk niet. He knows why!

Toch gegaan

We zijn toch gegaan. Niet teleurstelling is de baas en ik laat me niet uit het veld slaan. Tickets zijn toch betaald dus op z'n minst hebben we een leuke vakantie. Sint Maarten was ik nog nooit geweest. Evenals Saint martin. Bovendien werd ik daar sterk toe gedreven en ervoer ik dat als God die sprak. Voor Auke was de situatie precies hetzelfde dus ik had een maatje om mee te gaan. 'Toevallig'! Nee, zoiets heet; God, die aan het werk is.

Vliegen en T-shirt

Spullen ingepakt, gitaar toch mee, blij gezicht, beetje moe van slaapdienst, in de auto op weg naar HATO airport. Besloten God te dienen, zijn liefde uit te delen en beschikbaar te zijn. Daarom ons T-shirt aangedaan. OUR LIFE ROCKS, THANKS TO JESUS. Daar hebben we veel reacties op gehad. Met mensen gesproken over Jezus, of mensen reageren erop met Amen!. Het was erg leuk. Bagage ingeleverd, gelukkig geen problemen gekregen bij de Douane en toen zaten we daar boven. Heerlijk genoten van kopje koffie en excited over de reis de we zouden gaan maken. Geen idee wat er allemaal zou gebeuren. Ineens was Auke in gesprek met iemand. Mijn begrip gaat niet zo super snel vanwege het engels maar het bleek de manager te zijn Donnie McClurken. Huh, best apart ofzo. Binnen het Amerikaanse wezen worden grote artiesten zoals deze apart genomen, met beveiliging en onbereikbaar. Wij konden gewoon op normaal niveau praten. We hebben ons verhaal gedeeld en hij was echt geshockeerd. Het is aan de ene kant erg mooi om te zien dat de niet leuke dingen gezien en gedeeld worden door mensen als deze en aan de andere kant konden we getuigen van hoe wij ermee om zijn gegaan. We zijn dienstknecht van Jezus als we op groot podium staan, maar ook als dat ineens gecanceld wordt. De manager vond dat een heel bijzondere houding. Hij zei steeds: Oh, I hate that. Dat dingen zo kunnen lopen.

Anyhow, we hebben wat kennis gemaakt met de bandleden. En vlogen naar sint maarten. Geen idee wat we gingen doen, geen auto, geen verblijfplaats, geen dingen afgesproken, niet veel geld, geen pinpas etc. Boeiend. What will happen?

VIP-Treatment

Uit het vliegtuig worden we meteen opgevangen door mensen van de GOSPEL-GMX. De organisatie achter het concert. Direct uit de slurf. Paspoorten inleveren, we konden de rij bij de Douane passeren. Na de douane worden we in luxe kamer in gebracht met luxe banken, koelkast met drinken. Echt zon VIP ruimte. Daar konden we chillen, wachten op onze koffers en ff naar de wc. Luxe luxe. Het is wel heel apart want eigenlijk heb ik niets met hun van doen. En ik kan ook niet zo bijzonder gitaar spelen als hun.

So However. Met de artiestenbus gingen we richting het hotel. Zou er een kamer voor ons zijn? Zou de manager van McClurken of de voorganger wat voor ons regelen. Hotelkamer kost 200 Dollar per nacht. Oh, sorry meneer, u heeft sedula. Dat kost dan $150 per nacht. Oh, sorry, het is goedkoper. Het is 100 Dollar per nacht. "You don't have to say sorry for making it cheaper." Bon, Auke was zo lief hotelkamer te betalen. En daar zit je dan in het grootste en duurste hotel van St maarten. Heerlijk met warme douche, wat is dat lang geleden. Het lekkerste bed wat ik ooit heb gehad.

Dit gaat een lang verhaal worden.

Om een lang verhaal kort te maken. Het was luxe leven, luxe eten, nieuw eiland mee maken en al dat soort dingen meer.

Jezus uitstralen

We hadden wel wat anders te doen dan alleen de tourist uithangen. Ik had besloten ook Jezus te dienen ook nu het allemaal anders ging. Dus we gingen zingen, bidden zowel op onze slaapkamer als in de hal waar een gigantisch gigantische mooie vleugel stond. Ik heb al wel eens op een vleugel gespeeld maar dit was, voor zover ik er verstand van heb, echt een hele goede. Heerlijk om daar zo op te spelen. En Auke zingen. Meestal Engelse liederen. Veel mensen kwamen luisteren en kwamen daarbij tot rust. Het voelt als Gods Geest die dan heel dichtbij is. Daarna gingen we uit eten en signaleerde ik een vrouw naast ons waar ik bewogenheid over had. We raakten daarmee in gesprek over wat we hier gingen doen. Over Jezus. Over de teleurstelling maar ook over hoe we daar mee om gingen. Dat vond ze erg mooi. Later kwam ze naar ons om te vertellen dat haar tante ziek was. Het was nogal een lastige complexe situatie voor haar. We hebben haar over Jezus verteld, aangeboden voor haar te bidden. Dat vond ze wel erg fijn. En concreet advies gegeven. Wow, wat is God aan het bewegen.

De volgende dag zag ik dat er een kerkdienst was in het Hotel. Cool! Ernaar toe gegaan maar er was nog niemand een half uur van te voren. Ik zeg tegen Auke 'ik ga mijn gitaar halen' Zo gezegd zo gedaan. We hebben daar twee liederen gezongen en ik ervoer daar een sterke zalving. De voorganger van Curacao kwam toen net binnen. 'Ik hoorde zingen en dacht, hier is Jezus'. Gaaf. De voorganger had het echt even hard nodig. Zo zijn we daar elkaar weer tot bemoediging geweest. And so on!!

Dus de zaterdag bestond uit vertrek Curacao, aankomst, hotelkamer bekeken, lunch om half 3, piano spelen, op verkenning uit, de bijzondere airplane takeoff bekeken van sint maarten, naar de zee geweest, wezen uit eten (bijzondere soep, spaghetti carbonara, en thiramisu), met vrouw gesproken, nog meer met vrouw gesproken en weer piano gespeeld. Om 12 uur gaan slapen.

Ontbijt

De zondag begon met het lekkerste ontbijt van mijn hele leven. Wat luxe, wat uitgebreid, wat lekker. Echt gigantisch. Ik had zoveel gegeten dat ik zelfs met het avondeten nog geen honger had. Heerlijke omelet, bacon, toast, worstjes, groentemix, fruit, yoghurt, croissant, browny cake, Jus d'orange, en nog diverse andere dingen. Ondertussen plannen maken over wat we die dag zouden gaan doen. Auto huren? Op stap? Taxitour? Franstalige gedeelte? Allemaal opties. Maar doordat we er achter kwamen dat er een kerkdienst was zijn de plannen een beetje veranderd.

Na die dienst zijn we naar de soundcheck geweest. Leuk, zo onder die bandleden. Je bent echt onderdeel van de groep. En het is mooi. Mooie muziek, maar ook leerzaam wat betreft het afstellen van het geluid. Het is me opgevallen dat vrijwel alle focus op goed monitor en podium geluid ligt. Zaalgeluid is piece of cake.

Flitsbezoek

We wilden nog wel graag naar het Franstalige gedeelte. Daar hadden we nu ongeveer 3 uur de tijd voor. Dus heel snel naar het Franstalige gedeelte. Dat is toch wel het vreemdste wat er is. Zo'n klein eiland maar toch twee landen.

Gedaan!!!

Ik ben zo ontzettend blij dat een christen iemand is die leeft vanuit: Gedaan, gedaan, gedaan, gedaan. Mijn redding is gedaan, mijn heiligmaking is gedaan, de kracht ontvangen om te getuigen is gebeurd, de inwoning van de Heilige Geest in mijn Hart is reeds ontvangen.

Soms zit ik wel eens in dipjes. Wordt ik geconfronteerd met mijn eigen tekortkomen. Soms voel ik me niet geliefd. Een ander keer zwaar gediskwalificeerd. Later weer een keer ver van God. Wat ben ik dan zo blij terug te gaan naar de Bijbel en in gebed naar God te gaan. En dan die zachte stem in mijn hart te horen. Gedaan. Jongen, alles is gedaan. Je tekortkomingen, je hoeft nergens meer te komen. Ik ben naar jouw toegekomen. Ik heb je zo lief. Liefgehad, maar nu nog steeds. Ik heb je gerechtvaardigt, heilig gemaakt. Weet je hoe? Daar af te dalen op het niveau waar jij bent, jouw leven over te nemen en op mij te leggen en het mijne aan jouw te geven. Ik heb alle gevolgen daarvoor moeten dragen, maar jij draagt de gevolgen van mijn Heilig leven. Echt, stimuleert mij dat tot zondigen, om een god-loos leven te leven. Wanneer iemand dat denkt daag ik die persoon van harte uit deze liefde te ontmoeten. Te leren kennen. Men, wat hou ik van die Jezus, elke vezel van mij wil bij Hem zijn. Wil lijken op Hem. Wil leven als Hem. En bovendien, ik kan niet anders. Zoals ik vroeger slaaf was van de zonde, zo ben ik nu slaaf van de gerechtigheid. Ik ben dood voor de zonde. Levend voor God. Wat ik leef, leef ik niet meer. Helemaal niet meer. Nada. Voorbij. Over. Finished. Done. Passed. Wat ik nog leef is Jezus. Men… I'm so impressed by Him. I love Him. More than anything. More than life! Echt ik had dat zo nodig. Iemand die afdaalde naar de aarde om de overwinning op Zonde te halen. Ik kon dat niet. Gelukkig heeft Jezus dat GEDAAN. Ik had iemand nodig om naar de Hel af te dalen om de Duivel te overwinnen. Gelukkig heeft Jezus dat gedaan.

Men, dit is fantastisch. Leven uit God. Gratis. Voor niets. Gegeven. Helemaal gedaan. Niets meer aan toe te voegen. Het leeft ook nog eens in mij. Heeft mij bevrijd van elke macht over zonde, ziekte, Satan en dood. En als ik sterf of Jezus komt terug zegt Hij ook nog eens. Goed gedaan mijn goede en getrouwe dienst knecht. Terwijl het gewoon Jezus was.

Wanneer er 1 mm was wat ik zelf moest doen aan mijn redding, herstel, verandering, heiliging, rechtvaardiging of wat dan ook. Dan was ik hopeloos. Ik zou ik niet weten waarom ik dan Christen zou zijn. Maar nu, omdat Jezus gedaan heeft wat ik niet kon is er hoop!

Het oude IS voorbij gegaan. Het nieuwe IS gekomen. Gedaan!

Loverboy

Zonet heb ik de film Loverboy gekeken. Dit is een film die een aantal Jaren geleden op Nederland3 is uitgezonden. Waarschuwend voor de risico's van Loverboys. Inzoomend op de Emotioneel afhankelijke relaties.

Ik vond de film Shocking Confronterend. Ik ken in mijn directe omgeving niemand die in aanraking is gekomen met een Loverboy, ik ken er geen en ik ben erg geen. Maar wat er in zo'n film gebeurd komt zo dicht bij. Het leven loopt even niet zo lekker maar gelukkig is er een vluchtplek. Dat dit geen goede vluchtplek is kom je later pas achter. Niemand begrijpt je, nee ze pesten je zelfs, gelukkig is daar die persoon die tijd voor je heeft, aandacht geeft en je belangrijk maakt. De film staat bol van vluchten, emotionele afhankelijke relaties, misbruik, liegen, dwang. Ik moet zeggen, niet alleen de loverboy is verkeerd bezig. Die persoon die zich laat vangen gaat ook echt niet gezond met relaties om. Zij, of Hij, is zelf ook niet gezond en spant de ander voor zijn emotioneel lege karretje.

Het is daarom zo belangrijk de keuze te maken tot diep in elke vezel. De liefde van God is mij genoeg. Ik begin geen relatie, ik denk niet aan een relatie voordat God genoeg voor mij is en ik blij ben in Hem. Adam leefde in de intimiteit met God en hij kreeg Eva. Hij leefde uit de liefde van God. En daarna een partner. Dat beschermt tegen destructieve relaties of destructieve patronen in relaties.

Dus zit je in een situatie van een jongen of meisje, man of vrouw wat je gelukkig moet gaan maken of dat niet gedaan heeft. Maak de keuze. God gaat mij vervulling geven! Daar zoek ik naar, daar dorst ik naar en daar verlang ik naar. Naar niets en bovenal niemand anders!

Better then getting what I say I need,
Better then living the life that I wanted,
YOUR LOVE IS!!

Gezellige Kletspraat

Hallo Allemaal,

Op aandringen van mijn ouders en een aantal aanmaningen dat, als ik niet heel snel wat ga typen, de mensen in Nederland niet meer aan me denken, ga ik toch weer eens wat schrijven.

Nu moet ik zeggen, ik vind het schrijven best heel leuk hoor. Alleen de tijd gaat zo snel. De dagen lijken hier wel drie keer zo snel te gaan. En dan dat slechte internet. Op dit moment is het echt dramatisch, en dat is echt zo. Maar goed. Geen excuus. Over niet al te lange tijd ga ik jullie real life spreken.

Want ik moet eerlijk zeggen, mijn denken wordt wel steeds meer bepaald bij het feit dat ik het grootste gedeelte heb gehad. Om die reden een aantal top 10 lijstjes.

Top 10 - Dingen die ik graag snel wil doen als ik weer in Nederland ben.

* Met het gezin gezellig bijkletsen onder het genot van heerlijk eten wat ik zelf heb gemaakt.
* Een, ik-heb-je-zolang-niet-gezien-en-ik-ben-blij-om-je-weer-te-zien-feestje houden.
* Naar de doorbrekers gaan.
* Een aantal dagen logeren bij mijn oma
* tot 12 uur 's avonds in six-flags blijven op de new Years eve.
* Nieuwe laptop kopen
* Goede muziek luisteren op goede speakers, goed hard met goede ei met rookvlees.
* Met de auto Nederland aftoeren op zoek naar onder het stof liggende contacten.
* Hard gaan zoeken naar werk en inkomsten
* Genieten van het goede van Nederland, het betere eten, betere wegen, betere auto's......

Toch zijn er ook een boel dingen die ik zou gaan missen. Lees maar:

* Het heerlijk warme klimaat wat altijd weer lekker zonnig is.
* De lieve vrijwilligers waar ik mee samen werk

* De knuffels, stoeipartijen, lieve woorden, leuke contact en uitproberen van de kids!

* Annemarie, het zonnetje van Curacao

* Keily, John, Rina, Kevin, Matthias, Anne, Martijn, Suzan, auke en vele anderen die ik ken.

* Het goede leven van Curacao; Frozen Cappechino's, Batido's, heerlijk goedkoop uit eten, Kura Hollanda, de tropen. Echt het is zo heerlijk 's avonds laat bij Kura Hollanda nog even zitten, te genieten van lekkere espresso vergezeld met goede life muziek.

* Het heerlijke stressloze leven. Niemand maakt zich druk om tijd, afspraken en agenda.

* Siña Papiamentu

* Het buitenleven. De heerlijke stranden, terrasjes en al dat soort dingen meer.

Verder hoop ik jullie allemaal weer snel te zien.

29 Augustus betreden mijn voeten weer Nederlandse bodem. Wow, lang geleden hoor.

Matthijs

Ter aanvulling vorige bericht

Hallo allemaal,

Even ter aanvulling op mijn vorige bericht. Wanneer jullie mij graag willen sponsoren of meer willen sponsoren. Dat kan. Dit zijn de gegevens daarvoor

Via de hoop

Postbank 3504700
t.n.v. Stichting Vrienden van de Hoop
o.v.v. Matthijs Freeke

Direct eigen rekening

Rabobank 309312949

t.n.v Matthijs Freeke

Vermelding maakt uit.

Voor automatisch incasso, stuur me dan even een mailtje met

Naam

Adres,

postcode

Telefoonnummer

bedrag,

periode

Alvast bedankt,

Matthijs

Giften

Hallo Allemaal,

Bij deze een verhaal over giften en financien. Ik heb het net helemaal uitgezocht samen met mijn moeder en omdat veel van jullie mij steunen is het goed om daarover ook updates te doen.

Ik wil jullie danken voor jullie gaven. Het zijn helemaal niet super geestelijke gaven. Het zorgt ervoor dat ik kan wonen, brood eten, auto kan rijden en ontspannende dingen kan doen. Ik ben jullie dankbaar dat jullie daarin voor mij zorgen. Dat heet genade. Loon krijg je naar wat je doet, genade omdat iemand mij liefheeft en zomaar voor me wil zorgen.

Even transparant. Op dit moment krijg ik maandelijks 402 euro binnen. Het leven kost mij hier ongeveer 550. Ik heb op dit moment ergens tussen de duizend en tweeduizend euro spaargeld. Daarvan moet ik ook mijn ticket kopen en de eerste maand(en) in Nederland overbruggen. Dat houdt in dat ik bidt voor meer gevers.

Verder is de tweede opmerking dat ik besloten heb 2 maanden langer te blijven op curacao. In verband met belangrijke veranderingen in de zomer. Maar dit kan ik alleen doen wanneer jullie als sponsors besluiten mij tot augustus door te blijven sponsoren. De automatisch incasso's houden op in mei.

Samengevat. Ik ben dankbaar voor de gaven die ik krijg, ik bid alleen om nog een beetje meer. En ik wil jullie vragen om ook voor de financien te bidden en te overwegen om te sponsoren als je dat niet doet. Zodat Sarah (van de foto) en de andere kinderen van Hebron langer dezelfde 'vaders en moeders' hebben.

Groeten Matthijs

Bezoek Mama

Hallo Allemaal,

Deze week is mijn moeder op het eiland. Dat vind ik heel gezellig. Hoewel ik geen vrij heb gekregen valt het me toch nog alles mee hoeveel tijd ik heb om dingen met mijn moeder te ondernemen. Mede met dank aan de lieve Collega Marieke die een dienst van mij overneemt ook al zijn haar eigen ouders er ook.

Het is fijn als er zo af en toe bezoek komt. Ook al versterkt dat wel het gemis naar de mensen in Nederland en thuis. Maar ik ga jullie wel weer zien. Het duurt alleen nog even.

Groeten Matthijs

Turbulent op Hebron

Het leven op Hebron is tubulent en druk. Er zijn veel veranderingen (lees ontwikkelingen), weinig vrijwilligers, intense gebeurtenissen en kwetsbare harten. Dit maakt het werken op Hebron uitdagend, leuk, vermoeiend, ingewikkeld, afhankelijk van God, afwisselend, gespannen, gezellig etc etc.

Er gebeurd gewoon heel veel. En eigenlijk vind ik het gaaf. Maar het vraagt van mij wel veel slaap en veel rust.

Bid voor mij dat ik vol ben van liefde en wijsheid. En dat ik genoeg rust.

Groetjes Matthijs