Het is de bedoeling dat er op deze blog ook regelmatig verhalen komen rond thema's waar ik over nadenk. Dit staat soms los van het werk wat ik doe, Hebron of Curaçao. Ik wil nu iets schrijven over Vergeving.
Vergeving hoort bij één van de belangrijkste wapens om anderen bij Jezus te brengen. Ik denk dat dit de 4 belangrijkste zijn:
- Haat, afwijzing en vervolging met liefde beantwoorden.
- Vergeving schenken in plaats van wraak.
- Een zuivere morele levensstijl.
- En het bewust zijn dat we een Geestelijke strijd strijden, en daarbij bereid zijn ons leven daarvoor te willen geven.
Ik wil hier een paar korte dingen schrijven over vergeving. Ik merk namelijk dat het bij mezelf ook nog best een belangrijk punt is. Hoewel ik niet heel veel bezig ben met politiek en wereldgebeurtenissen vraag ik mij bijvoorbeeld wel af of ik de aanslag van 11 september 2001 vergeven heb, of ik de historie van ons gezin in de gereformeerde gemeente vergeven heb, of ik alle fouten die ik zelf gemaakt heb vergeven heb. Hebben al deze mensen in mijn ogen echt niets meer gedaan? Kan ik moslim-extremisten tegenkomen zonder ook maar te denken aan aanslagen of moorden, net zo min als dat ik christenen tegenkom zonder te denken aan de kruistochten, de verdeeldheid en de verwijten onderling. Want dit is denk ik het eerste belangrijke punt van (christelijke) vergeving. Vergeving denkt niet meer aan de fouten van de ander. Maar vervangt deze boosheid met de liefde van Christus voor die persoon.
Verder verbaasd het mij dat zoveel mensen vergeving nog koppelen aan of die ander wel vergeving vraagt, wel van gedrag veranderd of berouw toont. We zijn christenen, die het voorbeeld van Jezus navolgen. Met mij zou het hopeloos gesteld zijn als Jezus dezelfde eisen zou stellen aan vergeving zoals hierboven genoemd. Ik verander vaak niet van gedrag, soms heb ik niet eens spijt of vergeet om vergeving te vragen. Jezus kon vergeving schenken omdat zijn hart gevuld was met de liefde van de Vader zoals ons hart gevuld is met de liefde van Jezus. Dit is het tweede belangrijke punt. Vergeving wacht niet op de ander, maar wordt snel en vaak geschonken op basis van Jezus' vergeving en liefde voor ons.
Dan is er nog de vraag; is vergeving een gevoel? Of is het een keuze. Dit is een hele dubbele. Liefde is zeker te weten niet 'just a choice'. Het is zeker te weten ook een gevoel. Maar niet alleen een pijnlijk gevoel of alleen een fijn gevoel. Toen Jezus aan het kruis hing deed dat nogal zeer. Het was geen prettig gevoel. Toch was dat wel de weg waardoor Hij vergeving bracht. Aan de andere kant was zijn hart ook vol verlangen naar ons, om ons in zijn armen te sluiten, om de farizeeën bij de Vader te brengen. Er was veel liefde bij. Echte liefde, dat voortvloeide uit zijn hart, gegeven door de Vader. Vergeving doet dit vanuit bewogenheid en liefde voor de ander.
Is vergeving ook verzoening? Wat betreft diegene die vergeving schenkt wel. De dader hoort niet meer de boosheid, haat en veroordeling tegen die komen die misschien wel verdiend is. Zo gaat Jezus niet met ons om. Het gebeurd wel regelmatig dat de dader verhard is door zijn eigen daden en daardoor geen verzoening wil. Dan houdt het voor de vergever op. Maar ook in dit geval geld. De liefde van Jezus doet de hardste harten smelten.
Pff, dit is wel allemaal heel hoog en onbereikbaar. Wanneer dit een reactie voor je is wil ik je aanmoedigen te hongeren naar de volgende dingen. De liefde van Christus en de kracht van de Heilige Geest.
In de Bijbel staat dat wie veel vergeven is schenkt veel vergeving. Wie weinig vergeven is schenkt weinig vergeving. Als het moeilijk is voor je om te vergeven, leer je eigen hart kennen, wat je gedaan hebt en hoeveel Jezus jouw vergeven heeft. En leer Jezus liefde schenken. Ik denk dat veel mensen niet goed weten hoeveel Jezus van ze houdt en hoe ontzettend ze Gods geliefden zijn. Maar daar kan ik nog pagina's over doorschrijven. Net zoals het leren kennen van de Heilige Geest. En van zijn kracht.
Veel zegen, God is voor jullie en Hij houdt van jullie.
Ps.: Dit is niet veroordelend bedoeld of om een rotgevoel aan te praten. Ik wil jullie alleen bemoedigen en christenen opbouwen om meer van de liefde van Jezus te laten zien.
Lieve Matthijs,
BeantwoordenVerwijderenBijzonder dat je zo schrijft over vergeving. Het is een onderwerp wat mij ook bezig houdt. Afgelopen week las ik het volgende stukje er over wat ik mooi verwoord vond wat vergeven (of juist niet vergeven)inhoud.
Stel je voor dat je in een soort gevangenis zit. Als je om je heen kijkt, kun je een aantal cellen zien. Daarin zitten een aantal mensen uit je verleden, mensen die jou gekwetst hebben toen je kind was. Er zitten mensen die ooit vrienden zijn geweest, maar je op een bepaald moment in je leven pijn hebben gedaan. Misschien zie je wel één van je ouders zitten, een broer of een zus, of een ander familielid. Zelfs je partner zit opgesloten in deze gevangenis die jij zelf hebt gemaakt.
Weet je, deze gevangenis is een kamer in je hart. Het is een donkere, tochtige, deprimerende kamer in jouw dagelijks leven. Maar Jezus staat dichtbij en reikt je een sleutel aan waarmee je al je gevangenen kunt bevrijden.
Maar nee, je wilt ze helemaal niet bevrijden. Deze mensen hebben je te diep gekwetst. Ze wisten heel goed wat ze deden en toch hebben ze er niet van afgezien. Ook je partner heeft je gekwetst, degene op wie je dacht te kunnen vertrouwen. Daarom weiger je de sleutel aan te nemen. Je wilt niet langer bij deze gevangenen blijven en je draait je hoofd weg. Je ziet Jezus staan, je ziet de sleutel in Zijn hand en je weet heel goed wat Hij van je vraagt, maar het is té moeilijk.
Maar, als je probeert te vluchten, doe je een verbijsterende ontdekking; je kunt er niet uit. Jij zit opgesloten, samen met de andere gevangenen. Jouw boosheid en bitterheid hebben ook van jou een gevangene gemaakt. Net als de slaaf in Jezus' gelijkenis, de slaaf die veel vergeven was, heb jij besloten anderen niet te vergeven. Daarom ben je overgegeven aan de "gerechtsbeulen". Je vrijheid hangt af van je eigen vergevingsgezindheid.
Het duurt meestal een tijd voordat wij tot deze conclusie komen. We zien allerlei problemen en gevaren opdoemen als we anderen willen vergeven. Wat ze hebben gedaan, bijvoorbeeld, was ECHT verkeerd, of ze het toegeven of niet. En misschien hebben ze wel helemaal geen spijt. Het kan zelfs zo zijn dat ze hun daden volledig gerechtvaardigd vinden en jou de schuld geven. Vergeving neemt niemands schuld weg. Als jij iemand vergeeft, betekent het niet dat hij of zij geen schuld meer heeft tegenover God. Het betekent alleen dat jij niet langer hoeft na te denken over een straf. Als je iemand vergeeft, stel je hem niet in vrijheid. Je geeft zo iemand gewoon over aan God en je mag erop rekenen dat Hij met hem zal afrekenen op Zijn manier. Je bespaart jezelf de moeite om allerlei argumenten te verzamelen of de situatie te beheersen. HET GAAT NIET LANGER OVER WINNEN OF VERLIEZEN, HET GAAT OM VRIJHEID EN LOSLATEN.
Tot zo ver even het stukje wat me zo aanspak in het boek mbt. vergeving. Met als kern: Vergeven is loslaten!!!!
Veel zegen toegewenst in je "ontdekkingsreis"
Liefs
Mama
Mooi geschreven Matthijs en mama van Matthijs. Des te meer ik ga beseffen hoe onmenselijk vergevingsgezind God is, des te meer momenten van mijn leven ik tegenkom waarin ik ontdek dat ik vergeving lastig vind.
BeantwoordenVerwijderenIn het Labyrint, een symbolische tocht langs een aantal rituelen is één van de stappen om op papiertjes te schrijven wat andere mensen je hebben aangedaan, pijn en verdriet. Vervolgens moet je opschrijven op papiertjes wat je zelf aan anderen hebt aangedaan, in pijn en verdriet.
Het mooie is dat er vervolgens wordt gezegd: wil jij anderen vergeven wat ze jou hebben aangedaan? Dan mag je de papiertjes verkreukelen en weggooien.
Ik ontdekte sommige dingen die ik best moeilijk vond daarin, die ik lastig vond om te vergeven en nog steeds wel veel van me vragen.
Het geweldige is, dat wanneer je de papiertjes hebt weggegooid van die anderen, je al je eigen papiertjes (die tussen jou en God instaan) mag pakken en mag weggooien. Als ik anderen vergeeft, kan God mij vergeven. Ik vond dat indrukwekkend en tegelijk ook confronterend.
Bijzonder, net als in het verhaal van de verloren zoon.
dankjewel matthijs voor je bemoediging en aansporing.wat kan jij de dingen helder op een rijtje zetten zeg, dat is een gave van God.
BeantwoordenVerwijderenik wens je zijn zegen,
jolanda
Dank je wel Matthijs voor je heldere uileg, ga vooral zo door met anderen en mij aan te sporen en te bemoedigen.
BeantwoordenVerwijderenliefs van Ans