Hoe gaat het met Matthijs

Ik krijg nogal wat vragen over hoe het met mij gaat. En wanneer er weer berichtjes op mijn weblog komen.
Nou die berichtjes schrijven daar heb ik nu een stuk minder tijd voor. Ten eerste werk ik nu fulltime, daarbij zijn de vergaderingen, en nadat ik gewerkt heb ben ik echt wel moe. Dus dan ga ik meestal niet meer schrijven. Daarbij kook ik vaak op Veeris en ben ik samen met Peter (een van de contacten die ik gelegd heb op Korsou) actief bezig met armenwijken van Curacao. Dus mijn leven zit hier al best wel vol. Daardoor laat ik wat minder van me horen en kunnen jullie wat minder over me lezen. Al met al zullen er wel regelmatig berichten blijven komen op mijn weblog maar minder vaak als aan het begin.

Hoe gaat het met Matthijs?
Ik merk wel dat ik aan het begin heel hard in het leven hier gesprongen ben. Het past wel wat bij mijn karakter en ik heb ondertussen niet in de gaten dat het toch heel vermoeiend is. Daar kwam ik vorige week hard achter en toen heb ik even goed uitgerust. Nu doe ik alles wat rustiger aan. En let ik iets meer op wat het met me doet en hoeveel energie het kost. Dan gaat het prima.

Wat kost er dan zoveel energie?
Ten eerste alleen al de warmte. Dat vraagt echt veel van mij. Ik hou van de warmte, maar tegelijk is het ook slopend. Overdag kan ik niet echt vol ertegenaan. En 's avonds om half 9 is tankje leeg. In Nederland werkte dat meestal wel anders.
Daarbij land het ook steeds meer dat ik echt een jaar weg ben. En daarmee samengaand, dat het een illusie is om contacten vanouds dezelfde voeding te geven als voor vertrek. Dat is jammer. Ik word daar niet ineens down of depressief van maar het zijn wel dingen die ik even moet plaatsen en verwerken.
Verder is het werken intensief. De kinderen hebben energie voor tien, ook wanneer je een korte nacht heb gemaakt. Dat vraagt best wat. En daarbij het grenzen testen, de keuzes en afwegingen die ik steeds moet maken, de zoektocht over hoe liefde en duidelijk zo goed mogelijk samen gaan en het verlangen om iets veranderd te zien in het leven van de kinderen. Dat zijn allemaal dingen die hoofd en handen hard laten werken.
En dan natuurlijk nog die nieuwsbrief die zo snel mogelijk moet verschijnen. Dat heeft ook al heel wat hoofdbrekens gekost, al is het alleen al de vraag waar ik de tijd vandaan moet halen.

En de andere dingen behalve de moeheid?
Ik ben erg blij met een aantal goede contacten die ik inmmiddels heb op het eiland. En ik heb nog een paar mensen ontmoet waar ik nog verder contact mee wil leggen. Dat vind ik echt super gaaf en ik zie echt uit wat God daar doorheen gaat doen. Daar heb ik van te voren ook echt om gebeden en het is fijn om te merken hoe dat past.
Verder ben ik heel hard en veel aan het nadenken over Bijbelse Thema's. Daar wil ik dit jaar ook echt een duidelijker fundament in ontwikkelen waar ik sta, en belangrijker nog, om daar ook echt vanuit te leven. Maar het zijn wel dingen die ook intensief energie vragen van mij.
Mijn leven met God gaat redelijk goed. Alleen is heel reactief. Er zijn vaak zaken waarover ik God moet zoeken, en dan zoek ik Hem, maar ik zou graag vaker God willen zoek om wie Hij is, omdat ik verlang naar zijn tegenwoordigheid, omdat het de basis is van mijn dag. Dus daar ligt ook nog zeker een gebeds- en werkpunt.
Ik heb inmiddels mijn thuis gevonden in de Bido Nobo gemeente. Locatie de moovies. Dat is een Nederlandstalige, matig charismatische evangelische gemeente. En ik moet heel eerlijk zeggen, ik mis daar een beetje het vuur, het verlangen en de passie naar God. Maar misschien moet ik dat niet in de kerk, maar in mijn eigen leven zoeken.
Verder luister ik nog altijd graag de preken van de Doorbrekers, en daar groei ik dan ook weer door.

Contact
Ik ben heel blij met het contact dat jullie zoeken, en de intensiteit waarmee jullie de weblog bezoeken. Momenteel kan ik nog niet helemaal waarmaken om net zoveel te reageren om via mails, blogs, nieuwsbrieven, bellen en msnen. Omdat ik ook nog veel andere dingen aan mijn hoofd heb. Ik ben erg blij dat jullie mij niet vergeten, en dat is andersom ook echt het geval. Misschien ben ik jullie nu minder vergeten als alle jaren daarvoor omdat, door de afstand, ik weet wat ik mis.

En heel erg bedankt voor de vele kaarten.

Groetjes Matthijs