Een werkdag...

pff, de werkdag zit er weer op. Het is leuk, maar ook wel pittig hoor. Om jullie daar iets van mee te laten proeven heb ik een verslag van een dag werken gemaakt.



Zes uur gaat de wekker, snel uit bed want voor dat ik het weet is het weer kwart voor zeven. Tijd om te vertrekken. Maar voor dat alles begint eerst een heerlijke douche. Brrr.. wel koud, het is dan misschien wel 22 graden, die douch, maar echt warm is anders. Maar goed, al met al ben ik weer opgefrist en moet ik uiteindelijk toch nog, met twee boterhammen in mijn mond en twee in de hand, rennen naar de auto om op tijd te zijn.



Daar gaan we dan, eerst de bakker maar eens opzoeken. De bakker geeft Hebron gratis brood. Ideaal, want wat je daar een geld mee bespaard is niet te overzien. Ik schat in dat we ongeveer voor 250 gulden aan brood meekrijgen per week. Dat is ongeveer € 100.--. Dat over een paar jaar tijd is hopie florin. Maar goed, echt wakker ben ik nog niet. Zo'n nachtje niet kunnen slapen met elk uur op mijn wekker zien dat ik nog echt even moet slapen is niet echt opbouwend voor de energievoorraad.



Eenmaal aangekomen staan Rojardel, ook wel genoemd: Deltje, en Joey al op ons te wachten. Na een enthousiaste begroeting worden we gebombadeerd met vragen. Varierend van wie er de weg gewezen heeft, 'rechts-links-rechts-links' tot 'hoe laat wordt ik gebracht'. De vraag van en jongen die zo blij is als een kind dat hij mag logeren bij Tante Anne en Pastor Gregory.





Goed, voor ik antwoord kan geven op al die vragen duiken we eerst even in de rapportage en de agenda. Hoe ziet de dag van vandaag eruit. Help, ik moet de vlechtjes uit het haar van Sarah halen. Ik vind alles prima, ook in verzorgende taken maar met het haar van een meisje hou ik me niet graag bezig. Helemaal niet dat kroeshaar.



En dan gaat de dag echt in een stroomversnelling: eten, veel herrie, drukke antilliaanse gespreksstof ondersteund met veel mimiek en gebaren, Joey die niet wil eten, Deltje die de suikerpot leeg kiept in zijn melk met cereals, maar al met al komt de maaltijd ten einde. Al die tijd had Daniël nog geslapen, maar hij kwam er aan het eind van de maaltijd met zijn slaperige hoofd tevoorschijn. Ah, wat een dushi.


Jongens, er zijn vier taken die moeten gebeuren, wie doet wat. Dit wordt in alle vrede verdeeld. Jongens, wat kunnen jullie toch goed overleggen. Hopie bon! Hierin zijn ze het afgelopen jaar enorm in gegroeid. Klasse. Danken, spullen checken, meenemen en daar gaan we.


Ik breng met de auto, alles gaat hier met de auto, Deltje en Sarah naar zwemles. Joey zit ondertussen ongeduldig te wachten of we nu niet meteen naar zijn logeeradresje gaan. Maar nee, ik loop nog ff mee naar zwemles.


Verder met Joey naar Tante Anne en Pastor Gregory gegaan. Ik dacht de route wel te kennen maar zonder Joey was het toch niet gelukt. Joey rent uit de auto en daar is die dan eindelijk. Ik vind het zelf ook erg prettige mensen om te zijn. Voor filmpje met getuigenis klik op deze link.

Terug naar het sierlijke geduik en minder sierlijke geplons van Deltje en Sarah. Heerlijk om daar zo naar te kijken.


Dit waren 2 uren werken. De dag gaat door maar mijn verhaal stopt. Anders wordt die erg, erg lang. Ik hoop dat jullie iets hebben geproefd van de veelkleurigheid, de turbelentie en wat minder van de pijn van de kinderen. Ik zie uit naar jullie reacties!

MF